Thursday, January 17, 2013

می اندیشم، پس هستم


با هویتی ملی در سرزمین ملی

"مختومقلی بودئر دردینگ

صاحبی گرک هر یوردونگ،
شیر ضاربین گؤرمه یأن قوردونگ
هر مورتی بیر تیره دؤنر."   (مختومقلی شاعر و فیلسوف بزرگ تورکمن)
 ترجمه: "مختومقلی درد این است که هر سرزمین را صاحبی لازمست. وقتی گرگ، ضربه شیر را نبیند، سبیل هایش همانند تیر (چوب) خواهد شد."  (استعاره از حفظ سرزمین از شر گرگ هاست)
                                                             -----
   همانند تمامی انسانهای این کرۀ خاکی ما تورکمنها نیز بعنوان ملتی با عنوان تورکمن و سرزمینی البته تکه- پاره شده بین چند کشور به نامهای "تورکمنستان"، "تورکمن صحرا"، "ترکستان شمالی" (تورکمن های افغانستان سرزمین خویش را چنین می خوانند) و "کرکوک" در طول تاریخ حیات مان همواره با دیگر باشندگان و همسایگان در صلح و آرامش زندگی کرده ایم و هیچوقت آزمندانه بخاک دیگران تجاوز نکرده ایم، ملل همسایه را به اسارت نگرفته آنان را از بالندگی به و زبان و فرهنگشان را محروم نساخته ایم. ولی تا آنجایی که حافظۀ تاریخی یاری می کند اجداد ما همیشه مورد تجاوز وحشیانۀ اقوام وحشی نظیر "ژوان-ژوان ها"، پچناک ها، تاتار- مغول ها... قرار گرفته و در سده های اخیر نیز صفویان، قاجاریان و حاکمان ج. اسلامی شیعی مذهب و شوونیست های دوآتشه ای نظیر حکومت پهلوی اول و دوم با درندگی تمام بنای نابودی تمامی ارکان ملی (سیاسی و اقتصادی و فرهنگی) جامعۀ ما کمر بستند... و توطئه های شوم آنها با اشکال گوناگون و در لباس دشمنان دوست نما با نام احزاب "سراسری" جنبش هایی با رنگ و روها و فیگور و شخصیت های جدید ادامه دارد. ولی ملت ما با صفا و صمیمیت همیشگی خود و با عنوان انسانهای مهمان نواز، نان شان را با همسایه هایشان قسمت کردند و می کنند.

 


No comments:

Post a Comment